



Σαν το Ερατοσθένη κι εμείς πήραμε τα
σύνεργά μας, ένα κοντάρι, ένα γνώμονα, ένα μοιρογνωμόνιο, μια μετροταινία,
μολύβι, χαρτί και στηθήκαμε στην πλατεία
Ελευθερίας μαζί με το 1ο Γυμνάσιο και το 2ο Λύκειο κάτω
από τον ήλιο της εαρινής ισημερίας.
Περιμέναμε με πολλή υπομονή να έρθει η
κατάλληλη ώρα (για την πόλη μας 12:34 μ.μ.), όταν δηλαδή ο ήλιος θα ρίχνει
κάθετα τις ακτίνες του στον Ισημερινό με το ίδιο γεωγραφικό πλάτος με τις
Σέρρες)

συναρπαστικά και πρωτόγνωρα για μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου