Ο λαός της Ελλάδας προσκυνούσε
ταπεινά την Δέσποινα του Αρχιπελάγους στην Τήνο όταν το ιταλικό υποβρύχιο
χτύπησε ύπουλα και βύθισε το αντιτορπιλικό «Έλλη».
Κι ήταν πικρό χάραμα της 28ης
Οκτωβρίου του 1940 όταν οι σειρήνες με το τρομακτικό ουρλιαχτό τους ανακοίνωναν
στο Πανελλήνιο ότι η φασιστική Ιταλία με έγγραφο τελεσιγραφικό ζητούσε από τον
πρωθυπουργό της Ελλάδας να της παραχωρήσει τμήματα του εδάφους της.
Και η απάντηση της Ελληνικής
κυβέρνησης ήταν το λακωνικό μα περίτρανο «ΟΧΙ». Ένα «ΟΧΙ» που το
στήριξε ο Ελληνικός λαός με πρωτοφανή προθυμία και αυταπάρνηση, απλά και
αυτονόητα σαν φυσιολογική εκδήλωση της Ελληνικής ψυχής.
Ο πόλεμος είναι πια πραγματικότητα.
Τα παιδιά της πατρίδας μας,
συνεπή με την ιστορία του έθνους, ανάμεσα σε χαρμόσυνες κωδωνοκρουσίες, με το
χαμόγελο στα χείλη, τραγουδώντας, ρίχνονται στο πανηγύρι του πολέμου με
ασυγκράτητο ενθουσιασμό. Ούτε ο βαρύς χειμώνας, ούτε η δύναμη του ισχυρού
αντιπάλου, ούτε κι αυτός ο θάνατος ακόμα ανακόπτουν την ορμή τους.
Οι αναγγελίες των νικών
διαδέχονται η μια την άλλη. Οι καμπάνες χτυπούν χαρμόσυνα ανεβάζοντας
κατακόρυφα το ηθικό του λαού και του ανδρειωμένου στρατού μας.
Η υποδουλωμένη μέχρι τότε
Ευρώπη παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα την μικρή Ελλάδα που τολμά. Οι νίκες
των Ελλήνων ηλεκτρίζουν πια κάθε αγνή συνείδηση της ανθρωπότητας.
Ένα δεύτερο «ΟΧΙ» ακολουθεί
αυτό της 28ης Οκτωβρίου ενάντια αυτή τη φορά στο Γερμανό δικτάτορα Χίτλερ. Πάνω
στα οχυρά της Μακεδονίας και της Θράκης, στο Ρούπελ, γράφονται νέες σελίδες
άφταστης δόξας.
Ήταν 6 Απριλίου του 1941 όταν
οι Γερμανοί κατέλαβαν την Αθήνα. Μια κατοχή που κράτησε 3 ολόκληρα μαρτυρικά
χρόνια. Παρά τις τρομερές πιέσεις, βάσανα και εκτελέσεις το Ελληνικό πνεύμα
αντιστέκεται στη φρικτή δουλεία.
Η γαλανόλευκη κυματίζει ξανά στον Ιερό βράχο της
Ακρόπολης. Το τέλος της τραγωδίας του πολέμου βρήκε τους Έλληνες πληγωμένους
αλλά όρθιους. Με το ίδιο «ΟΧΙ» θ’απαντήσουμε και εμείς οι νεοέλληνες σε κάθε
ατιμωτική ξενική πρόκληση εμποτισμένοι με το ιστορικό νόημα της 28ης Οκτωβρίου.
«ΟΧΙ»! Η Δημοκρατία, η Ελευθερία, η Δικαιοσύνη, η Αξιοπρέπεια είναι ιδεώδη
αθάνατα, είναι δυνάμεις ακατάλυτες.
Θριάμβευσαν ανά τους αιώνες και θα
εξακολουθούν να θριαμβεύουν όσο υπάρχουν αθάνατες Ελληνικές ψυχές.
Νικούμε. Νικούμε.
Πάντα νικάει το δίκιο!
Μια μέρα η λευτεριά θα νικήσει τον πόλεμο.
Μια μέρα θα νικήσει η ειρήνη.
Μια μέρα θα νικήσουμε για πάντα!