Η τρίτη ημέρα ξεκίνησε στις 9.30΄κι αφού είχαμε ήδη ολοκληρώσει το πρωινό μας. προτού αναχωρήσουμε απ' το φιλόξενο ξενοδοχείο μας συγκεντρωθήκαμε στην πισίνα για μια τελευταία φωτογραφία. Οι επίμονες παρακλήσεις δεν ευόδωσαν και κανείς δεν κολύμπησε σ' αυτήν παρά το ότι ήταν πεντακάθαρη και σχετικά ρηχή.
Η πρώτη στάση της ημέρας ήταν στο Καλλιμάρμαρο στάδιο, ο χώρος όπου πραγματοποιήθηκαν οι πρώτοι σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες. Έξω απ' το στάδιο συναντήσαμε έναν αρχαίο Έλληνα και μια Ελληνίδα με στολές βγαλμένες απ' τις σελίδες της ιστορίας. Πρόθυμα δέχτηκαν να φωτογραφηθούν μαζί με όλα τα παιδιά της τάξης.
Στη συνέχεια μπήκαμε στο στάδιο. Απέραντες οι εξέδρες του, πεντακάθαρος ο περιβάλλον χώρος κι ένα ρίγος για την ιερότητα του χώρου. Στους αυτοσχέδιους αγώνες ταχύτητας νικητής αναδείχτηκε ο Μηνάς. Όλοι συγκεντρώθηκαν γύρω του για την αναμνηστική φωτογραφία.
Στο βάθος του σταδίου και κάτω απ' τις εξέδρες μια σήραγγα μας οδήγησε στην αίθουσα-μουσείο, όπου φυλάσσονται οι δάδες των προηγούμενων Ολυμπιακών Αγώνων. Περιεργαστήκαμε κάθε έκθεμα στο χώρο και σταθήκαμε ανάμεσα στις δύο δάδες των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας, του 2004.
Η ώρα πλησίαζε 10.30'. Σε λίγο η προεδρική Φρουρά θα ξεκινούσε την πορεία της απ' την έδρα της προς το Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη, για την αλλαγή των ευζώνων. Πήραμε θέσεις ανάμεσα στο πλήθος περιμένοντας τους θρυλικούς εύζωνες. Φορώντας τα κόκκινα καπέλα ξεχωρίζαμε εύκολα μέσα στο σύνολο των Ελλήνων και τουριστών, που περίμεναν κι αυτοί ανυπόμονα την Προεδρική Φρουρά.
Σε λίγο φάνηκε να στρίβει απ' τη γωνία και να πιάνει όλο το δρόμο. η μουσική προπορεύονταν κι οι Εύζωνες ακολουθούσαν με αργό και περήφανο βηματισμό και δυνατό χτύπημα του δεξιού ποδιού στην άσφαλτο. Όλοι μας νιώσαμε περήφανα.
Η αλλαγή των ευζώνων ξεκίνησε κι ένα τελετουργικό ξετυλίχτηκε μπροστά μας. Οι στιγμές ήταν πολύ συγκινητικές. Οι φωτογραφικές μηχανές πήραν φωτιά. Η αλλαγή ολοκληρώθηκε. Η μπάντα παιανίζει τον Εθνικό Ύμνο. Σταθήκαμε όλοι ακίνητοι. Σε λίγο η Προεδρική Φρουρά ξεκίνησε το δρόμο της επιστροφής. Συγκινημένοι κι εμείς αποχωρήσαμε.
Είχαμε μια ώρα στη διάθεσή μας μέχρι να μας δεχτούν στη Βουλή. Κατεβήκαμε στην υπόγεια στάση του Μετρό και κατευθυνθήκαμε προς το Μοναστηράκι. Το τρένο ανέπτυξε γρήγορα πολύ μεγάλη ταχύτητα. Πιαστήκαμε απ' τις χειρολαβές για να μην πέσουμε. Η διαδρομή μας φάνηκε πολύ σύντομη.
Στην πλατεία συναντήσαμε τη χορευτική ομάδα της χθεσινή ημέρας, που έδινε άλλη μια παράσταση. μαζευτήκαμε πάλι γύρω τους, για να θαυμάσουμε τις χορευτικές τους ικανότητες. Ο Αντώνης ζήτησε να πάρει μέρος στην παράσταση. Όταν τελείωσε η ομάδα του παραχώρησαν χώρο στην πλατεία.
Ο Αντώνης ενθουσίασε το κοινό όσο κι η ομάδα κι απόλαυσε το αυθόρμητο, ειλικρινές και παρατεταμένο χειροκρότημα όλων μας. Ο αρχηγός τους τον πλησίασε και τον συνεχάρη. Εγκωμιάζοντας τις ικανότητές του είπε ότι μπορεί να ακολουθήσει την ομάδα, αν το επιθυμεί.
Ευχαριστημένοι απ' το θέαμα, τη βόλτα με το υπόγειο τρένο και την επίδειξη του Αντώνη, επιστρέψαμε στο σταθμό της πλατείας Συντάγματος, όπου λίγο πριν είχαμε θαυμάσει τα εκθέματα στους τοίχους των αντικειμένων που ανακάλυψε η σκαπάνη.
Κατευθυνθήκαμε στο χώρο της εισόδου της Βουλής, γιατί η ώρα πλησίασε. Ζητήσαμε να μπούμε όλοι μαζί, μαθητές και γονείς, γιατί η ομάδα μας ήταν ολιγομελής. Μετά από λίγο το αίτημά μας έγινε δεκτό. Μας έγινε η ενημέρωση στην πρώτη αίθουσα υποδοχής.
Στη συνέχεια οδηγηθήκαμε στην αίθουσα της Ολομέλειας. Μετά από την ενημέρωση μας επετράπη να φωτογραφηθούμε. Άλλη μια συγκινητική στιγμή της επίσκεψης. Όταν ολοκληρώθηκε η επίσκεψη στο χώρο των συνεδριάσεων μας οδήγησαν στην αίθουσα του πάνω ορόφου, όπου φιλοξενούνται οι εκθέσεις που οργανώνει η Βουλή. Θαυμάσαμε από κοντά τα ντοκουμέντα της έκθεσης με θέμα την περίοδο της επταετίας και την αποκατάσταση της δημοκρατίας. Η ενημέρωση ήταν λεπτομερής και κουραστική.
Συγκεντρωθήκαμε όλοι μας σε μια γωνιά της αίθουσας και με φόντο το διαφημιστικό υλικό της έκθεσης βγάλαμε την αναμνηστική φωτογραφία, που θα θυμίζει για πάντα την επίσκεψή μας. Μαθητές, γονείς και δάσκαλοι είμαστε στο εσωτερικό του κτιρίου, όπου χτυπάει η καρδιά του πολιτεύματος. Μακάρι κάποιοι απ' τους μαθητές μας να είναι σε λίγα χρόνια βουλευτές του ελληνικού Κοινοβουλίου.
Η ώρα της επιστροφής είχε έρθει. Κουρασμένοι αλλά και τόσο ικανοποιημένοι από τις εμπειρίες του τριήμερου κατεβήκαμε την πλαϊνή είσοδο της Βουλής. Πίσω μας φάνταζε τεράστιο το άγαλμα του Ελευθέριου Βενιζέλου.
Μια τελευταία έκπληξη περίμενε τους μαθητές στη στάση στο Μακρυχώρι. Οι ποδοσφαιριστές της ομάδας Παρτιζάν Βελιγραδίου ηλικίας έως 15 ετών βρισκόταν στον ίδιο χώρο με μας. Τους ζητήσαμε να φωτογραφηθούν μαζί μας, μιας και τα περισσότερα παιδιά - σχεδόν όλα - είναι φίλαθλοι του ΠΑΟΚ και οι σχέσεις των δύο ομάδων είναι αδελφικές.
Η επίσκεψη στην Αθήνα ολοκληρώθηκε. Όταν υποχωρήσει τελείως η κούραση, θα μείνουν οι χαρούμενες και συγκινητικές στιγμές, που θα θυμίζουν σε όλους πόσο συναρπαστικό και ωφέλιμο ήταν το ταξίδι-δώρο των γονιών στα παιδιά.
Μακάρι και στο Γυμνάσιο να αξιοποιήσουν ανάλογες ευκαιρίες, επισκεπτόμενοι πανέμορφες και ιστορικές περιοχές της πατρίδας μας, που θα μεγαλώσουν τον πολιτιστικό και μορφωτικό πλούτο των μαθητών μας.
Αντιπροσωπεία μαθητών απ' το σχολείο μας επισκέφτηκε το Ηρώο της πόλης σήμερα Δευτέρα 29 Ιουνίου και κατέθεσε στεφάνι στη μνήμη των αγωνιστών, που έδωσαν τη ζωή τους για την ελευθερία και την τιμή της πατρίδας. 
Οι μαθητές μας, οι γονείς τους και οι εκπαιδευτικοί συνοδοί, αφού κράτησαν ενός λεπτού σιγή, συμμετείχαν στο τελετουργικό, το οποίο τηρείται σε κάθε εθνική επέτειο, δηλαδή την κατάθεση στεφάνου στο ηρώο και το τραγούδισμα του εθνικού ύμνου. 
